Με μεγάλη μου θλίψη σήμερα Κυριακή 31 Μαρτίου 2013 επισκεύθηκα το Τατόι. Έχοντας οργανωμένη ξενάγηση των υπαλλήλων του Υπουργείου Περιβάλλοντος βρέθηκα μπροστά στο πιο φρικτό σκηνικό που θα μπορούσε να συμβεί στο Τατόι που όλοι αγαπήσαμε. Φωτιές σε όλο το δάσος με μπαρμπεκιου, μουσικές και γλέντια σε ένα περιβάλλον απόλυτης ηρεμίας, και σε ένα οικοσύστημα τεράστιας περιβαλλοντολογικής αξίας. Σκουπίδια παντού. Ένιωσα αδύναμος να κάνω το παραμικρό. Τα αυτοκίνητα διπλοπαρκαρισμένα στους δρόμους δεν άφηναν έξοδο διαφυγής για χιλιάδες κόσμου σε μια ενδεχόμενη πυρκαγιά. Ένιωσα ντροπή ως Έλληνας για αυτή την κατάντια του Τατογιού. Οι Έλληνες ποτέ δεν τα πήγαιναν καλά με τον δημόσιο χώρο. Θεωρούν τον δημόσιο χώρο προέκταση του σαλονιού τους χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν ότι η ύπαρξη τους σε έναν τέτοιο χώρο οφείλει να υπακούει σε συγκεκριμένες αρχές και κανόνες. Στην Εθνικό Δρυμό Πάρνηθας απαγορεύεται το άναμα φωτιάς και οι δυνατές μουσικές. Εύχομαι και πιστεύω το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων να αναλάβει τον ιστορικό ρόλο που του αναλογεί και να προχωρήσει στην αξιοποίηση του χώρου σύμφωνα με τις διεθνείς καλές πρακτικές που ισχύουν για αντίστοιχα κτήματα αλλά και με απόλυτο σεβασμό της τεράστιας ιστορικής και περιβαλλοντολογικής αξίας του Τατοΐου. Ο απόλυτος εξευτελισμός ενός ιστορικού μνημείου, η απόλυτη ασυδοσία, το ξέφραγο αμπέλι και η διαρκώς αυξανόμενη υποβάθμιση του χώρου είναι στοιχεία που θα οδηγήσουν τον χώρο στην απόλυτη ερημοποίηση. Από την πλευρά μου θα κάνω ότι περνά από το χέρι μου για να μην εφαρμοστούν τα σχέδια όλων όσων θέλουν να μετατρέψουν το Τατόι σε λαϊκό πανηγύρι, σε όσους θέλουν να το μετατρέψουν σε χώρο του φραπέ και της μπριζόλας, σε όσους δεν μπορούν να κατανοήσουν την ανάγκη σεβασμού του χώρου και της ηρεμίας του. Το Τατόι δεν είναι Πάρκο Τρίτση, δεν είναι χώρος ελευθέρας διελεύσεως και χώρος όπου ο καθένας κάνει ότι θέλει χωρίς σεβασμό σε κανόνες και αρχές. Βασίλης Κουτσαβλής